چرا اعتیاد در مدارس کتمان می شود؟
چرا اعتیاد در مدارس کتمان می شود؟
کمبود اعتبار در خصوص پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و کمبود مربیان بهداشت در مدارس از دلایلی است که آموزش و پرورش برای کم کاری‌هایی که در خصوص آسیب‌های اجتماعی در مدارس صورت می‌گیرد عنوان می‌کند
تهران‌امروز : کمبود اعتبار در خصوص پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و کمبود مربیان بهداشت در مدارس از دلایلی است که آموزش و پرورش برای کم کاری‌هایی که در خصوص آسیب‌های اجتماعی در مدارس صورت می‌گیرد عنوان می‌کند
«رواج مصرف مواد مخدر صنعتی نظیر شیشه و کراک در بین دانش آموزان در وضعیت هشدار قرار گرفته» این سخنان سعدالله نصیری قیداری، سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس بعد از جلسه مشترک این کمیسیون با نمایندگان ستاد مبارزه با مواد مخدر و وزارت آموزش و پرورش است. مسئولان آموزش و پرورش موضوع اعتیاد در مدارس را به شدت انکار می‌کنند اما تحقیقات کارشناسان در زمینه اعتیاد دانش آموزان خلاف ادعاهای مسئولان آموزش و پرورش را نشان می‌دهد.
سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس اگر چه از ذکر تعداد دانش آموزان معتاد که توسط ستاد مبارزه با مواد مخدر در این جلسه ارائه شده، خودداری می‌کند و آن را محرمانه می‌خواند اما در عین حال هشدار می‌دهد که رواج مواد مخدر صنعتی نظیر شیشه و کراک در بین دانش آموزان در وضعیت هشدار دهنده‌ای قرار دارد و 30 درصد از دانش آموزان نیز در معرض کشیدن سیگار قرار دارند. اما به نظر می‌رسد سیاست آموزش و پرورش در خصوص اعتیاد دانش آموزان انکار واقعیتی است که در مدارس جریان دارد. انکار واقعیتی که محمود
حسینی دولت آبادی،نماینده مردم شاهین شهر در خانه ملت در گفت و با تهران امروز آن را فقط به دلیل«آبرو‌داری» عنوان می‌کند.
این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با اشاره به جلسه محرمانه این کمیسیون با اعضای ستاد مبارزه با مواد مخدر و مسئولان آموزش و پرورش می‌گوید: اعتیاد در مدارس را نمی‌شود به هیچ عنوان انکار کرد اما در جلسه محرمانه اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با ستاد مبارزه با مواد مخدر و نمایندگان آموزش و پرورش آماری در خصوص اعتیاد دانش آموزان ارائه شد که نسبت به جمعیت دانش آموزی زیاد نبوده است.
کتمان واقعیت اعتیاد در مدارس
اگر چه کارشناسان از پایین آمدن سن اعتیاد در کشور خبر می‌دهند و رده سنی 13 سال را در معرض آسیب‌های ناشی از اعتیاد عنوان می‌کنند اما آموزش و پرورش با موضع گیری در قبال آمار و ارقامی که در خصوص اعتیاد در سنین پایین و در مدارس منتشر می‌شود سعی در کتمان واقعیتی دارد که صدای آن در چند سال آینده به گوش همگان خواهد رسید.
سال گذشته هنگامی که خبر اعتیاد 30 هزار دانش آموز در مدارس کشور در رسانه‌ها منتشر شد وزیر آموزش و پرورش با انتقاد از ارائه این آمار گفت: من منکر وجود «عده‌ای دانش آموز معتاد» نیستم اما معتاد را نباید به مدرسه راه دارد بلکه باید وی را به بیمارستان فرستاد تا بهبود پیدا کند.
پنهانکاری آموزش و پرورش در خصوص ارائه آمار دانش آموزان معتاد در مدارس به گونه‌ای بوده که سال گذشته اسماعیل احمدی مقدم، دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور در موضع گیری‌ای در خصوص انکار اعتیاد در مدارس توسط مسئولان آموزش و پرورش گفت: «آموزش و پرورش دانش آموزان معتاد را اخراج می کند و بعد می گوید معتاد نداریم. به همین دلیل اکثر معتادان ما از ترک تحصیلی‌ها هستند.»
آسیب‌شناسان حوزه اعتیاد در کشور معتقدند که وجود تعداد زیادی از دانش آموزانی که به مواد مخدر معتاد هستند به این معنا نیست که دانش آموزان در مدرسه معتاد می‌شوند بلکه وجود 2میلیون معتاد دائمی در کشور و 3 میلیون معتاد تفننی که والدین و خواهران و برادران دانش آموزان هستند این دانش آموزان را در معرض ابتلای به اعتیاد قرار می‌دهد.
ورود مواد مخدر صنعتی جدید به بازار و شیوع مصرف آن در میان دانش آموزان به حدی رسیده است که مسئولان آموزش و پرورش به ناچار مجبور به قبول کردن واقعیتی شدند که سال هاست در مدارس کشور در جریان است اما به دلایل مختلف توسط این مسئولان انکار می‌شود.
کمبود اعتبار در خصوص پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و کمبود مربیان بهداشت در مدارس از دلایلی است که آموزش و پرورش برای کم کاری‌هایی که در خصوص آسیب‌های اجتماعی در مدارس صورت می‌گیرد عنوان می‌کند. به گفته ضیاءالدینی آموزش و پرورش تنها 4 میلیارد تومان اعتبار در این خصوص در اختیار دارد که این میزان اعتبار برای مبارزه با اعتیاد در مدارس کافی نیست.
اگر چه اختصاص اعتبار به موضوعی مانند پیشگیری از اعتیاد در مدارس موضوعی مهم است و باید با دیدی کلان به آن نگاه کرد اما آنگونه که ضیاءالدینی می‌گوید آموزش و پرورش در این راه دست تنها نیست. ستاد مبارزه با مواد مخدر سال‌های گذشته برای این موضوع اعتبار خاصی را به آموزش و پرورش اختصاص داده که در کنار اعتبار آموزش و پرورش می‌توان اقدامات خوبی را در این زمینه انجام داد.
حمید صرامی، مدیرکل فرهنگی و پیشگیری ستاد مبارزه با مواد مخدر در گفت و گو با تهران امروز در خصوص اعتبار اختصاص یافته شده به مدارس می‌گوید: ستاد مبارزه با مواد مخدر به منظور تقویت برنامه‌های پیشگیری از اعتیاد در مدارس و تحقق برنامه‌های متنوع پیشگیری از اعتیاد در سال‌های 81 تا 89 اعتباری بالغ بر 21 میلیارد تومان و در سال جاری نیز 3 میلیارد تومان اعتبار کمکی به ستاد آموزش و پرورش به منظور پیشگیری اولیه از اعتیاد اختصاص داده است.
اما نحوه انتقال مفاهیم پیشگیری از اعتیاد به دانش آموزان باید به گونه‌ای باشد که زمینه کنجکاوی دانش آموزان را نسبت به مصرف مواد فراهم نکند. به گفته صرامی انتقال این مفاهیم به دانش آموزان باید به گونه‌ای باشد که نه تنها باعث کنجکاوی برای مصرف مواد در بین دانش آموزان نشود بلکه عدم ارائه دانش کافی به دانش آموزان نیز زمینه ساز شکل گیری اطلاعات غلط در بین دانش آموزان نشود چرا که دسترسی دانش آموزان به سایت‌های مختلف اینترنتی که برخی از آنها ترویج دهنده مصرف مواد هستند آسان است و تبلیغات متعددی برای جذب مشتریان در این سایت‌ها انجام می‌شود.
اعتبار دوای درد نیست
اسفندیار اختیاری ، عضو کمیسیون آموزش مجلس نیز در گفت و گو با تهران امروز با اشاره به این نکته که اعتیاد دانش آموزان یکی از دغدغه‌های نمایندگان مردم است، می‌گوید: اعتیاد دانش آموزان موضوعی اجتماعی و فرهنگی است اما حاشیه‌هایی هم دارد و فقط با اختصاص اعتبار نمی‌شود با آن مقابله کرد بلکه مبارزه با این کار نیازمند یک عزم ملی است.
این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس تاکید می‌کند: علاوه بر توجه به مسائل فرهنگی باید به نارسایی‌ها و مشکلات اجتماعی نیز توجه کرد و آنها را دراولویت کاری قرار داد و به مشکلات اجتماعی نیز باید با دید کلان نگاه کرد تا بتوان راه حلی برای آنها پیدا کرد.
به عقیده وی برای درمان بیماری باید وجود آن بیماری را قبول کرد در غیر این صورت با انکار کردن نمی‌توان به دنبال درمان یک بیماری رفت.
وضعیت اعتیاد در مدارس مناسب نیست
اگر چه مسئولان آموزش و پرورش آمار ارائه شده از سوی ستاد مبارزه با مواد مخدر را قبول ندارند اما تا کنون هیچ آمار دقیقی در خصوص دانش آموزان معتاد ارائه نداده‌اند و فقط در مقابله با آمار 30 هزار نفری دانش آموزان معتاد آمار 2 هزار و 400 نفری از این دانش آموزان را ارائه کرده‌اند که با آمار ستاد مبارزه با مواد مخدر فاصله زیادی دارد.
تعلل آموزش و پرورش در ارائه آمار دقیق در این خصوص تا جایی پیش رفت که نمایندگان مجلس از وزارت آموزش و پرورش در خواست کرده‌اند تا گزارشی دقیق از آمار دانش آموزان معتاد به کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس ارائه کند چرا که این وزارتخانه نظر موافقی نسبت به گزارش ستاد مبارزه با مواد مخدر در مورد دانش آموزان معتاد ندارد.
سعید معید فر،عضو انجمن جامعه‌شناسی ایران نیز عقیده دارد: آموزش و پرورش باید اجازه دهد در زمینه اعتیاد دانش آموزان تحقیقاتی مفصل انجام شود. فقدان اطلاعات دقیق در خصوص نحوه راه یافتن مواد مخدر به داخل مدارس از مشکلاتی بزرگی است که باعث شده تا برخی وجود اعتیاد در بین دانش آموزان را تایید و برخی دیگر تکذیب کنند به گونه‌ای که مشخص نیست کدام یک از آنها واقعیت را می‌گوید.
به گفته این استاد دانشگاه مشکل اصلی در این زمینه توقف تحقیقات، مطالعات و آمارگیری در زمینه آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی است و این مسئله باعث شده در برخی مواقع واقعیت به راحتی تکذیب شود این در حالی است که براساس ارزیابی‌های تجربی می‌توان گفت افراد بیشتری نسبت به گذشته درگیر اعتیادشده‌اند.
به عقیده وی همجواری با بزرگسالان معتاد و سکونت در محله‌های مسئله دار از عوامل عمده‌ای هستند که موجب می‌شود کودکان تحت تاثیر مواد مخدر قرار بگیرند.
عضو انجمن جامعه‌شناسی ایران تاکید می‌کند:وزارت آموزش و پرورش باید در محیطی ویژه و با برنامه‌ریزی مانع آلوده شدن دانش آموزانی شود که در همجواری با بزرگسالان معتاد و همچنین در محله‌های مسئله دار زندگی می‌کنند. معیدفر کارنامه وزارت آموزش و پرورش در این زمینه را قابل قبول نمی‌داند و می‌گوید:مسئولان آموزش و پرورش به هیچ وجه فرصتی را برای واکسینه کردن آنها در مقابل آسیب‌های اجتماعی اختصاص نمی‌دهند. وی تصریح می‌کند:بودجه‌های هنگفتی که برای امور تربیتی دانش آموزان در نظر گرفته می‌شود در بسیاری از مواقع برای مقاصدی دیگر مصرف می‌شود نه اینکه دانش آموزان را نسبت به آلوده شدن به مواد مخدر و یا آسیب‌های اجتماعی دیگر واکسینه کند.
این جامعه‌شناس با بیان اینکه وقتی میزان اعتیاد در جامعه در حال افزایش است به طور طبیعی میزان آن در بین نوجوانان و جوانان افزایش می‌یابد، می‌گوید:این در حالی است که هیچ تمهیداتی برای جلوگیری از این روند و واکسینه کردن آنها اندیشیده شود به طوری که نوجوانان از انتقال این آلودگی به کودکان دیگر نیز جلوگیری به عمل آید.
وی خاطرنشان می‌کند:اگر مسئولان آموزش و پرورش نگران رفتارهای پرخطر دانش آموزان ودرگیر شدن آنها به اعتیاد بودند، نخستین گامی که باید بر‌می‌داشتند، انجام تحقیقات دراین زمینه و تعیین وضعیت موجود بود تا در قدم بعدی مشکلات را رفع کنند.معیدفر می‌گوید: متاسفانه امروز برخی افراد که درگیراعتیاد هستند ازکانال آموزش و پرورش رد شده‌اند؛ برخلاف گذشته که بسیاری از معتادان بی‌سواد یا کم سواد بودند امروز اعتیاد را در بین کسانی می‌بینیم که در همین سال‌ها به مدرسه رفته‌اند.
با وجود تمام تکذیبیه‌هایی که از سوی آموزش و پروش در این خصوص اعلام می‌شود و آماری که در مجلس ارائه شده و تا کنون محرمانه باقی مانده آموزش و پرورش می‌تواند به جای برخورد انفعالی و انکار ابتکار عمل را در این خصوص به دست بگیرد. اعلام آمار دانش آموزان معتاد در مدارس نمی‌تواند آسیبی به وجهه آموزش و پرورش وارد کند چرا که اعتیاد درتمام جوامع وجود دارد و آموزش و پرورش باید بتواند به عنوان متولی اصلی تربیت دانش آموزان، در این حوزه نیز نقش خود را به خوبی ایفا کند.
